Tenslotte voorzitter,
De crisis leert ons veel. Vraag is of we het ook onthouden.
- Blijven we de zaken relativeren die tijdens de crisis toch niet zo heel belangrijk, sterk en zaligmakend bleken.
- Blijven we beseffen hoe kwetsbaar we zijn, ook als we straks denken dat we sterker uit de crisis zijn gekomen?
- En zullen we de kwetsbare medemens en natuur zien blijven staan. En blijven we bereid om hun de plaats, tijd en aandacht te geven die ze toekomt.
- Blijven we terugdenken aan de gedwongen collectieve adempauze en de zegen die dat meebracht. Of rijden we net zo hard of liefst nog harder weer door, 7 dagen per week, alsof er niets is gebeurd.
Voorzitter, het antwoord is aan ons.
Veel mensen zeggen dat we in slechte tijden leven. Maar dan zeg ik met Aurelius Augustinus: “Laten we liever goed leven, dan worden de tijden vanzelf goed. Wij zijn de tijden. Want zoals wij zijn, zo zijn de tijden.”
En wat ons betreft zijn dat tijden van hoop, tijd voor omzien naar elkaar en recht doen aan wat kwetsbaar is, en een tijd van geloof dat het dan goed komt.