Terwijl de uitslag van de landelijke verkiezingen en de gevolgen daarvan nadreunen, vergadert de Rotterdamse raad gewoon weer over allerlei onderwerpen die de stad aangaan.
De rode draad door de raadsvergadering was voor ons: worden Rotterdammers voldoende betrokken bij het werk van de overheid? Wij vinden van niet.
In Nederland is de overheid steeds meer taken gaan uitvoeren die vroeger in de samenleving een plek hadden. De lijst van zaken waar de overheid het voortouw in heeft is eindeloos: Armoedebestrijding, bouwen van huizen, overgang naar duurzame energie, terugdringen van onderwijsachterstanden, zorg en welzijn, inrichting van winkelstraten, etc.
Voor de ChristenUnie-SGP is het altijd essentieel dat bij al het beleid dat de overheid maakt en activiteiten die de overheid uitvoert, we beginnen bij de mensen die het betreft. Dat betekent dat deze mensen betrokken moeten worden bij de opzet, de uitvoering en de evaluatie van beleid en activiteiten.
Een voorbeeld: We hebben een groot aantal manieren om kinderen te helpen die in armoede leven. Maar uit recent onderzoek van de kinderombudsman blijkt dat datgene wat we doen maar zeer beperkt aansluit bij waar de kinderen behoefte aan hebben. En dat komt omdat er te weinig een gesprek wordt aangegaan met de kinderen en hun ouders over die regelingen.
Een tweede voorbeeld: De gemeente heeft een plan gemaakt om jongeren te ondersteunen die door Corona in de knel komen. Maar de betrokkenheid van de jongeren bij de opzet en uitvoering is minimaal. Terwijl je met de jongeren en de studenten een enorm potentieel hebt aan ideeën en enthousiasme. Jongeren betrekken geeft ze ook een rol, geeft ze hoop en verantwoordelijkheid. Gemiste kans.
Nog een voorbeeld: Vorig jaar is vanwege Corona een zomercampus georganiseerd voor kinderen op Zuid. Doel was om achterstanden die kinderen hebben opgelopen vanwege Corona met extra lessen en activiteiten weer wat in te lopen. Prachtig natuurlijk, en met stoom en kokend water is er een programma opgezet. Van alles op af te dingen, maar gezien de beperkte tijd een hele prestatie. Maar waren de kinderen en de ouders betrokken bij de opzet? Nee, er was geen tijd voor. Resultaat is dat kinderen maar beperkt tevreden zijn en de ouders totaal niet betrokken. De wethouder beloofd beterschap voor de volgende keer.
Ander voorbeeld: Er is veel overlast van hotels in het Centrum. Daarom komt er een nieuw hotelbeleid. Maar moet je dan niet beginnen met de bewoners te vragen wat zij vinden, wat zij veranderd willen zien? Tijd voor meer inspraak.
Conclusie is dat de overheid nog te veel vóór de mensen verzint en uitvoert en niet mét de mensen; de kinderen, de jongeren, de volwassenen en de ouderen. Deze raad hebben we een heel aantal moties ingediend die de participatie van burgers moeten gaan verbeteren. En belangrijkste is dat we rondom jeugd en jongeren af willen van wat ad-hoc participatie. Maar bij elk beleidsterrein dat hun raakt ze ook betrekken. Dat lukt niet met 1 motie, dus dat wordt de komende tijd een belangrijk punt om te realiseren. De stad maken we tenslotte samen!
Alle moties over dit onderwerp zijn deze week aangenomen. Een mooie start, en nu doorpak… O nee, met die slogan win je niet.