Bestuursmodel

Bestuursmodel
Eindelijk weer in de raadszaal. Deze week waren er maar liefst twee raadsvergaderingen. De eerste vergadering op dinsdagavond stond in het teken van terugkijken op 2020. Het jaar waarin corona zo’n bepalende rol speelde. Rotterdam is ondanks de crisis, ook financieel goed doorheen gekomen. We kijken dankbaar terug, vooral vanwege al die mensen die in dat bijzondere jaar prachtige dingen hebben gedaan. Onze conclusie is dan ook dat de stad veerkracht heeft en sterker uit de crisis zal komen. Niet vanwege de overheid, niet vanwege de markt, maar vanwege de kracht in en van de samenleving. Mijn bijdrage van die avond is op onze website terug te vinden.

Donderdag was er een reguliere vergadering met een belangrijk onderwerp: de toekomst voor de lokale democratie. Lokale democratie, belangrijk? Voor veel mensen is lokale democratie nog steeds ver weg én bij de mensen die wel betrokken zijn bij die lokale inspraak speelt er veel ontevredenheid.
Afgelopen vergadering is een voorstel aangenomen op dit onderwerp om vanaf de volgende raadsperiode flink een aantal verbeteringen door te voeren.

Wat gaat er zoal veranderen:
• De rol gaat meer liggen in het mobiliseren van de wijk rondom vraagstukken die belangrijk zijn voor de wijk. En minder liggen bij een orgaan wat zelf van alles vindt en dat dan aan de Coolsingel laat weten.
• Kleinere gebieden. Rotterdam is nu verdeeld in 14 gebieden. Dat betekent dat een gebied soms 60 of 70 duizend inwoners telt. De schaalgrootte wordt teruggebracht door terug te gaan naar wijkniveau. Rotterdam wordt straks ingedeeld in 39 wijken. Maar de kleine kernen (Rozenburg, Pernis en Hoek van Holland) laten we in tact.
• Lokale democratie wordt meer zichtbaar in de wijk via een wijkhub. Dat is de plek waar de vergaderingen zullen zijn, wijkactiviteiten etc.
• Mensen kunnen straks kandidaat zijn zonder aan een politieke partij verbonden te zijn. Die wens had de Christenunie-SGP al in 2014 en dat wordt nu werkelijkheid. We stemmen dus straks op mensen, niet op partijen. Maar mensen mogen natuurlijk wel lid zijn/blijven van een partij.
• Meer persoonlijk contact en overleg met raad en college.
• Meer capaciteit naar de ambtenaren in de wijk, zodat die de wijkraden beter kunnen ondersteunen en meer slagkracht kunnen geven om sneller zaken te realiseren.
• Rol gaat meer liggen in het mobiliseren van de wijk rondom thema’s.

Als CU-SGP deden we niet eerder mee aan de verkiezingen voor de gebiedscommissies. We wilden ruimte geven aan vernieuwing. Geen partij-politiek. Maar we misten de oren en de ogen in de wijk, Daarom hebben we een eigen netwerk gestart van mensen die als wijkambassadeurs voor ons de oren en ogen zijn.

En nu is de vraag. Met deze veranderingen in het achterhoofd. Ziet u, of zie jij een rol voor jezelf in die lokale democratie? Wellicht een idee om bij de volgende verkiezingen mee te doen. Of meld je aan bij de fractie voor een rol als wijkambassadeur. Van harte welkom!


Wonen, energie en arbeidsmigranten…

Wonen, energie en arbeidsmigranten…

In de raad deze week kwamen weer een aantal onderwerpen langs die ons allemaal direct of indirect raken. In deze blog wil ik er drie uitlichten die heel dicht liggen bij de kern van ons programma:

Te weinig aanbod sociale woningen

In Rotterdam is grote woningnood. Dat voelen we allemaal. De één ziet de waarde van zijn huis enorm stijgen, de ander kan met geen mogelijkheid een betaalbaar huis vinden. We hebben een woonvisie waar we voor alle inwoners, rijk, arm en middenklasse, werken aan aantrekkelijke woonmilieus, woningen met toekomstwaarde en last but not least de basis op orde houden.

Het is dan ook frustrerend om vast te stellen dat het niet lukt om juist voor de mensen aan de onderkant van de woningmarkt, in de sociale sector, de realisatie van voldoende woningen aan te bieden. Afgelopen jaar zijn er ruim 1000 minder nieuwe huurcontracten gekomen dan we voor onszelf als bodem hebben vastgelegd. We hebben daarom gisteravond een motie ingediend en aangenomen gekregen om daar snel iets aan te doen en de druk van de ketel te halen. Ook door het realiseren van tijdelijke woningen. Dat laatste vraagt een andere manier van denken en bouwen, maar daardoor kunnen we wel snel veel meer woningen in Rotterdam bouwen die wél bereikbaar zijn voor starters, studenten, mensen met een kleine portemonnee en mensen die vanuit de opvang willen doorstromen naar een huis. Laten we hopen dat dit ook echt leidt tot versnelling, zodat we volgend jaar weer op schema liggen en er meer aanbod is. Het is hard nodig.

De energietransitie gaat los in de regio!

We hebben de RES aangenomen. Wat? Precies; de Regionale Energie Strategie. Daarin beschrijven we hoe we als regio onze bijdrage leveren in het behalen van de klimaatdoelstellingen. En dat in een week waarin Brielle als eerste gemeente tegen zo’n regionale strategie stemde en Shell van de rechter kreeg te horen dat ze juist harder moeten gaan werken aan het reduceren van de CO2-uitstoot. In Rotterdam is het regionale plan gelukkig aangenomen. Voor ons is wel een cruciaal punt dat bewoners goed worden meegenomen. De bewoners op Rozenburg ervaren van dichtbij dat dat nog lang niet goed genoeg gaat. Daar moeten nog meer windmolens komen op de groene landtong met gevolgen voor mensen én dieren. Die participatie moet echt beter vinden wij en daarom kreeg de RES wel onze stem máár met de motie om participatie structureel te gaan verbeteren. Gelukkig kon ook deze motie op een meerderheid rekenen.

EU-arbeidsmigranten beter helpen, maar niet opvangen

Er komen steeds meer mensen uit Oost-Europa naar onze regio om te werken en te wonen. Onze economie kan ook niet meer zonder deze arbeidskrachten. Maar helaas gaat dit vaak gepaard met misstanden, uitbuiting, met overlast en woningnood. De aanpak om deze mensen te helpen en de overlast voor Rotterdammers aan te pakken draait al enige jaren. Maar nu heeft de tweede kamer op basis van een adviescommissie (commissie Roemer) een aantal wijzigingen in gang gezet waardoor we in Rotterdam nog beter en daadkrachtiger aan de slag kunnen. Meer zichtbaar als overheid via ontmoetingsplekken in de wijk, samenwerking met bijvoorbeeld kerken om mensen te beter te bereiken, steviger aanpak van uitbuiting en mensenhandel, betere controle en handhaving op huisvesting, ondersteuning bij terugkeer. Dit is een greep uit de goede intenties.

Maar ondertussen gaat de opvang voor deze groep binnenkort dicht. Zowel de dagopvang bij de kerk van de Nazarener, en ook de nachtopvang in de Maassilo. Voor de ChristenUnie-SGP onbegrijpelijk. We snappen dat je niet iedereen huisvesting kunt bieden. Dat kan ook hele negatieve effecten geven waarin je mensen niet echt perspectief biedt. Eens. Maar nu is het omgekeerde het geval. Als je onveilig en kwetsbaar bent is er geen plek in de opvang, alleen omdat je uit een bepaald land komt. We dienden een motie in om de term niet-rechthebbenden uit het programma te halen. Als je echt tijdelijk onderdak nodig hebt, moet je dat kunnen krijgen, ongeacht je herkomst. Net als onze vorige moties op dit punt stuitten we op een blok van Leefbaar, PVV, VVD, CDA en D66. Samen 24 zetels dus een nipte meerderheid. De motie is verworpen en nu staat er, bij wijze van spreken, een bordje boven de opvang: Niet voor Oost-Europeanen.

Ik eindig met goed nieuws. We misten in het programma de betrokkenheid van de doelgroep zelf. Laat arbeidsmigranten en de organisaties die hun vertegenwoordigen een directe inbreng hebben in het programma, ook in de evaluatie. Gelukkig kon een motie op dat punt wél op een meerderheid rekenen. Dat is dan weer winst.

 

 

 


Politie voor iedereen

Politie voor iedereen

Het probleem van racisme bij de politie houdt veel mensen bezig. We hebben er inmiddels uren goed over gedebatteerd. Eerst in de commissie (7 uur lang) en daarna ook uren in de raad. Op die momenten is het nationaal nieuws: een deel van de commissievergadering werd op www.nu.nl live gestreamd en tijdens de raadsvergadering was er ook een item over op Radio1.

De aanleiding voor dit lange debat waren de zeer racistische uitspraken in een besloten app-groep binnen de politie die naar buiten kwamen. Daarna bleken er veel meer racistische en seksistische uitspraken van politieagenten op te duiken. De politie heeft een groot programma gestart om het probleem van racisme aan te pakken met als titel: ‘Politie voor iedereen.’

Ik merk dat dit onderwerp hoog zit bij veel mensen in Rotterdam. Om onze positie aan te geven, is mijn bijdrage voor de raad hieronder te lezen. Vanwege de beperkte spreektijd kon ik de laatste alinea niet uitspreken, maar dit is de volledige tekst.

Het debat eindigde met een motie van afkeuring, ingediend door de partijen Denk en Nida. Er was verder geen enkele steun voor die motie maar het geeft wel aan hoe de emoties hierover oplopen.

Voor vragen en reacties, stuur een mail naar fractie@cusgprotterdam.nl. Dit wordt zeer gewaardeerd.

Voorzitter,

De politie is niet racistisch, maar heeft wel een probleem met racisme. Dat onderkent het korps zelf gelukkig ook en dat resulteert in een buitengewoon serieus programma ‘politie voor iedereen’. Maar door alle incidenten en zeker dit incident rond de racistische appjes en de afhandeling daarvan, is er wel vertrouwen beschadigd. Gelukkig is het vertrouwen nog groot in de politie, veel groter dan in de politiek bijvoorbeeld, maar het is wel beschadigd. Dus naast het handhaven van vertrouwen moet er ook gewerkt worden aan herstel van vertrouwen. Wat dan helpt, is als de afhandeling van incidenten niet de schijn heeft van de slager die zijn eigen vlees keurt. Daarom is een breder georganiseerde tegenspraak wenselijk. Maar niet zo dat er een soort volkstribunaal wordt georganiseerd zoals nu in de raad, waarbij een specifieke zaak wordt besproken en aanwijsbare functionarissen worden veroordeeld en aan de publieke schandpaal worden genageld. En wat er ook nodig is, is het doorgaande gesprek tussen politie en burgers in de wijken over racisme. En precies dat, die georganiseerde tegenspraak en de gesprekken in de wijken, bepleit de motie ‘politie voor en door iedereen’ en daarom dienen we deze motie in samen met o.a. D66.

Wat nieuw is ten opzichte van de bespreking in de commissie zijn de uitspraken van de Adviescommissie Grondrechten en Functie-uitoefening Ambtenaren (AGFA) over de afhandeling richting de betrokken agenten.  De uitspraken van deze deskundigen (waarin wordt gezegd dat de maatregelen die de politie heeft genomen passend zijn) plaatsen de opmerkingen hierover door anderen in een zeker perspectief.

Ik snap ook de ruimte die er geboden wordt voor een tweede kans. Die tweede kans is er voor de jongeren die zich schuldig maakten aan die afschuwelijke mishandeling. Die tweede kans is er voor mensen die zich daarover afschuwelijk hebben uitgelaten, dat erkennen en daar ook beterschap voor beloven. En ik ben er van overtuigd dat hun leerervaring louterend kan werken als dit goed wordt ingezet in het leerprogramma binnen de politie. Zonder tweede kans en genade is onze samenleving ten dode opgeschreven.

Een politie die midden in de samenleving staat weerspiegelt deze samenleving. Waardering voor de serieuze inzet om de politie meer divers te maken. Maar dat helpt alleen als we de mensen en de diversiteit ook vasthouden. Daarom dienen we met Denk de motie in om de uitstroom te monitoren. Om zeker te weten dat we aan de achterkant niet kwijtraken wat we aan de voorkant proberen te bereiken.

Tenslotte: we moeten de ogen niet sluiten voor de problemen die er binnen de politie zijn. En de politie doet dat gelukkig ook niet. Maar tegelijk moeten we erkennen dat de politie op ons kan rekenen. Iedereen, altijd. En dankzij het trouwe werk van onze politiemensen is er iedere dag reden om vertrouwen te hebben of weer meer te krijgen in onze politie. Laten we dat – juist ook in de politiek – blijven benoemen.

Ik dank u…

 

 


Eerst luisteren, dan samenwerken

Terwijl de uitslag van de landelijke verkiezingen en de gevolgen daarvan nadreunen, vergadert de Rotterdamse raad gewoon weer over allerlei onderwerpen die de stad aangaan.

De rode draad door de raadsvergadering was voor ons: worden Rotterdammers voldoende betrokken bij het werk van de overheid? Wij vinden van niet.

In Nederland is de overheid steeds meer taken gaan uitvoeren die vroeger in de samenleving een plek hadden. De lijst van zaken waar de overheid het voortouw in heeft is eindeloos: Armoedebestrijding, bouwen van huizen, overgang naar duurzame energie, terugdringen van onderwijsachterstanden, zorg en welzijn, inrichting van winkelstraten, etc.

Voor de ChristenUnie-SGP is het altijd essentieel dat bij al het beleid dat de overheid maakt en activiteiten die de overheid uitvoert, we beginnen bij de mensen die het betreft. Dat betekent dat deze mensen betrokken moeten worden bij de opzet, de uitvoering en de evaluatie van beleid en activiteiten.

Een voorbeeld: We hebben een groot aantal manieren om kinderen te helpen die in armoede leven. Maar uit recent onderzoek van de kinderombudsman blijkt dat datgene wat we doen maar zeer beperkt aansluit bij waar de kinderen behoefte aan hebben. En dat komt omdat er te weinig een gesprek wordt aangegaan met de kinderen en hun ouders over die regelingen.

Een tweede voorbeeld: De gemeente heeft een plan gemaakt om jongeren te ondersteunen die door Corona in de knel komen. Maar de betrokkenheid van de jongeren bij de opzet en uitvoering is minimaal. Terwijl je met de jongeren en de studenten een enorm potentieel hebt aan ideeën en enthousiasme. Jongeren betrekken geeft ze ook een rol, geeft ze hoop en verantwoordelijkheid. Gemiste kans.

Nog een voorbeeld: Vorig jaar is vanwege Corona een zomercampus georganiseerd voor kinderen op Zuid. Doel was om achterstanden die kinderen hebben opgelopen vanwege Corona met extra lessen en activiteiten weer wat in te lopen. Prachtig natuurlijk, en met stoom en kokend water is er een programma opgezet. Van alles op af te dingen, maar gezien de beperkte tijd een hele prestatie. Maar waren de kinderen en de ouders betrokken bij de opzet? Nee, er was geen tijd voor. Resultaat is dat kinderen maar beperkt tevreden zijn en de ouders totaal niet betrokken. De wethouder beloofd beterschap voor de volgende keer.

Ander voorbeeld: Er is veel overlast van hotels in het Centrum. Daarom komt er een nieuw hotelbeleid. Maar moet je dan niet beginnen met de bewoners te vragen wat zij vinden, wat zij veranderd willen zien? Tijd voor meer inspraak.

Conclusie is dat de overheid nog te veel vóór de mensen verzint en uitvoert en niet mét de mensen; de kinderen, de jongeren, de volwassenen en de ouderen. Deze raad hebben we een heel aantal moties ingediend die de participatie van burgers moeten gaan verbeteren. En belangrijkste is dat we rondom jeugd en jongeren af willen van wat ad-hoc participatie. Maar bij elk beleidsterrein dat hun raakt ze ook betrekken. Dat lukt niet met 1 motie, dus dat wordt de komende tijd een belangrijk punt om te realiseren. De stad maken we tenslotte samen!

Alle moties over dit onderwerp zijn deze week aangenomen. Een mooie start, en nu doorpak… O nee, met die slogan win je niet.

 


Bouwen aan een mooier Rotterdam

Tijdens de laatste raad voor het voorjaarsreces werd een nieuwe wethouder benoemd: Roos Vermeij. Opvolger van Barbara Kathmann die als kandidaat 2e kamerlid zich nu in de verkiezingscampagne gaat storten. Wethouder Vermeij krijgt gelijk een grote klus voor de kiezen. We evalueren de komende tijd het systeem van gebiedscommissies, wijkraden en wijkcomités. De manier waarop we in Rotterdam de lokale democratie hebben ingericht. We hebben als lokale fractie altijd kritiek gehad op dit systeem en vinden het tegelijk belangrijk dat dit systeem wordt verbeterd. Want de mogelijkheid om als samenleving, en ook als christenen, onze stem te laten horen moeten we maximaal organiseren. De komende tijd spreken we verschillende mensen hierover. Voor de zomer moet er een nieuw model liggen zodat er tijd is om voor de verkiezingen dit goed in te richten. Als je mee wilt praten, ideeën wilt droppen, ervaringen wilt delen, kritiek wilt spuien of verbetervoorstellen hebt… laat het ons weten!

In de raadsvergadering bleek maar weer wat een groot thema is voor de komende jaren: hoe gaan we om met de schaarse ruimte in de stad. De schreeuwende behoefte aan woningen, recreatiemogelijkheden, natuur, wegen, zorgvoorzieningen, rust en reuring. Drie voorbeelden:

Parkhaven

We bouwen langs de kade en op de grens met het Park en Euromast. Veel bewoners in de omgeving en daarbuiten willen dit echt niet. Heel mooi dat ons burgerlid Gerben van Dijk de oude discussie er bij haalde toen de Euromast werd gebouwd. Die wilden we ook niet in het groen. Maar nu willen we dit icoon niet meer kwijt. We snappen het dilemma en hebben dat zelf ook sterk gevoeld. Maar de kans om op deze locatie 600 woningen te realiseren in een tijd van woningnood, met vergroening van de versteende (lelijke) kade en met aanplant van meer bomen dan er nu staan geeft ons de doorslag om voor dit plan te kiezen.

Kanaalweg

Op een klein stukje grond langs de kanaalweg is een stadscamping, een manege, een scouting en een voetbalvereniging. En ze willen allemaal groeien, verbouwen, ontwikkelen. Dat gaat niet samen. Dit heeft geleid tot heel veel discussie, onderzoek naar alternatieven, en weer heel veel discussie. De voetbal uitplaatsen lijkt de beste optie. Maar het voorstel was om die mogelijk te verplaatsen naar een plek waar nu volkstuinen zijn. Botsende belangen. Wat weegt het zwaarst. Voor de CU-SGP is het duidelijk: de waarde van de (schaarse) natuur, en de functie van deze volkstuinen, net als andere stadstuinen, voor mensen die moeten wonen in een versteende stad en niet willen vervreemden van voedselproductie en de natuur is deze ruimte te belangrijk. Bij botsende belangen is er geen optimale oplossing voor iedereen. De zoektocht naar een andere plek voor de voetbal, met samenwerking met andere sportaccommodaties lijkt ons de beste weg.

Ruimte voor huisartsen

In een stad waar bijna geen gebouwen meer vrij zijn en de prijzen sky-high zijn lijkt de huisarts kind van de rekening. Gelukkig zijn er nog voldoende artsen maar ze kunnen nauwelijks uitbreiden. En dat met de bevolkingsgroei en de vergrijzing op komst is dat een groot risico. Het college heeft dit met huisartsen en zorgverzekeraars onderzocht en er is een rapport verschenen vol met concrete aanbevelingen. Een loket en vaste contactpersoon voor huisartsen bijvoorbeeld. De wethouder heeft toegezegd met al deze adviezen aan de slag te gaan en dat is maar goed ook want er is echt werk aan de winkel.

Met deze besluiten gaan we een weekje reces houden. In maart weer volop aan de slag voor een beter Rotterdam. Weet ons te vinden met je vragen, suggesties en wordt onderdeel van de beweging van mensen die vanuit hun geloof mee bouwen aan een mooier Rotterdam!

 

 

 


Rellen in de raad

Afgelopen donderdag was de eerste raadsvergadering van het jaar. Weer allemaal digitaal. En gelijk ging het mis. Toen we net na middernacht net waren begonnen met het stemmen over de ingediende moties viel het systeem uit. Dus de stemming is uitgesteld tot aanstaande donderdag. Dus de resultaten laten even op zich wachten.

Rellen in de raad

Uiteraard stond de raad uitgebreid stil bij de rellen van afgelopen week. En alle emoties die daarbij horen kwamen langs. Daders moeten hun straf niet ontlopen. Schade moet op daders worden verhaalt. Sommige partijen willen de jongeren een lesje leren door ze diep te vernederen (3 keer raden welke partij dat graag wil). Maar ook de rol van de ouders kwam langs. De ouders die onverschillig zijn of het zelfs wel best vinden wat hun kinderen doen. Maar ook de ouders  die wanhopig zijn omdat ze de controle over hun kinderen zijn kwijtgeraakt. En de winkeliers die getroffen zijn door deze rellen en plunderingen in deze toch al zware corona-tijd.

En natuurlijk de lof voor de politie en de hulpverleners in de frontlinie. En de bewoners die de volgende dag spontaan hulp aanboden om op te ruimen. We zijn als stad sterker dan de agressie. We zullen hier ook weer sterker uit komen.

Tel je zegeningen

In die eerste raadsvergadering bespraken we het rapport over de maatschappelijke meerwaarde van levensbeschouwelijke organisaties. Beter bekend onder de naam ‘Tel je Zegeningen’. Het wetenschappelijke onderzoek van het Verweij-Jonker instituut presenteerde een uitgebreide studie naar al dat werk dat vanuit o.a. christelijke gemeenschappen wordt gedaan voor de stad. En becijferde ook de economische waarde. Afhankelijk van de rekenmethode kwam dat uit op een bedrag van 200 miljoen tot 365 miljoen euro, per jaar. Geweldig dat de betekenis van deze gemeenschappen en organisaties op waarde wordt geschat. Maar het doel wat we hebben met dit onderzoek is niet om dat alleen vast te stellen. Maar om de erkenning af te dwingen voor dat goede werk vanuit de overheid. Maar 18% van de organisaties voelt zich voldoende erkent in hun werk door de overheid. Dat moet omhoog. Met een motie willen we nu proberen te zorgen dat de komende jaren vanuit het college er hard gewerkt gaat worden om de erkenning te vergroten. Door veel meer met elkaar in gesprek te zijn om als gelijkwaardige partners te ontdekken hoe je maatschappelijke problemen samen aan kunt pakken. Uitslag horen we dus aanstaande donderdag.

Excuses slavernijverleden

Wat vind u, wat vind jij. Excuses aanbieden voor het slavernijverleden? Deze vraag houdt veel mensen op dit moment bezig en is ook besproken in de raad. Er is een indrukwekkend onderzoek gedaan naar het de rol van Rotterdam in de slavenhandel. De conclusies zijn duidelijk: Rotterdam heeft volop meegedaan met, en geprofiteerd van de handel in slaven. Ook de bestuurders van deze stad waren op de hoogte van de gruwelijkheden En ze zwegen er over. En in alle lagen van de bevolking werd er van de slavenhandel geprofiteerd. Het verzet was er ook. Sommigen spraken zich uit. Sommige predikanten, maar ook 120 vrouwen tekenden verzet aan. Maar het was een onderstroom. En de praktijk van toen werkt door in het heden. Als we als stad verder willen komen in vrede, inclusie en acceptatie dan moeten we nog stappen maken. Het college stelt voor om dit jaar te gebruiken om te onderzoeken of en hoe excuses zouden kunnen helpen om het pad van verzoening te bewandelen. Denk met ons mee en laat de fractie horen wat jouw ideeën hierover zijn. Wijsheid is nodig!

Vragen, suggesties, meningen? Laat je horen via: fractie@cusgprotterdam.nl


Gemeenteraad sluit 2020 af

Gemeenteraad sluit 2020 af

De laatste vergadering van het jaar. Weer een overladen programma met onderwerpen die je moet weten!

FeyenoordCity: wonen, werken en voetbal

Ik kan me zo voorstellen dat de vraag of we in de oude Kuip blijven of een nieuw stadion krijgen onder christenen niet een hoofdthema is. Maar voor heel veel mensen is dat het wel. Zo blijkt maar als je daar op twitter iets over roept of als je voor een raadsvergadering je mailbox opent. Maar voor ons is het een wat eenvoudiger kwestie dan voor sommige andere partijen. Weet je het nog: de club Feyenoord wil een nieuw stadion (tenminste, de leiding van de club, veel supporters willen dat niet). En de gemeente heeft gezegd, prima, jullie feestje, jullie kosten, maar we willen wel meewerken om het in te passen in een nieuwe wijk. Met nieuwe huizen, bedrijven en goede bereikbaarheid. Dus omdat we meewerken aan de inpassing zijn we toch verbonden aan het idee voor een nieuw stadion. Deze week stond het bestemmingsplan voor de wijk op de agenda. En natuurlijk zijn er dan raadsleden die hun zorgen over de stadion-ontwikkeling er weer bij slepen. Prima, maar we moeten door met de ontwikkeling van de wijk. Dus stemmen we voor het bestemmingsplan.

Fazantstraat: verbetering zonder sloop

De gemoederen liepen deze weken hoog op toen er een plan werd gepresenteerd om de Fazantstraat in Carnisse grondig aan te pakken, inclusief de sloop van ruim 200 woningen en nieuwbouw. Het is een ingewikkelde afweging geworden waar we een apart artikel aan zullen wijden dat binnenkort op de site te lezen zal zijn. Onze conclusie, en gelukkig ook die van bijna de hele raad is dat er niet gesloopt gaat worden maar wel met bewoners gewerkt gaat worden aan verbetering van de buurt. De opluchting is groot bij de bewoners, en terecht. Maar zoals ik al zei in de raad: dit is geen eindpunt maar een beginpunt om samen, bewoners en gemeente, de stad mooier te maken.

Opvang: helpen we de meest kwetsbaren?

Hoe zorgen we voor de meest kwetsbare mensen in onze stad. De mensen die geen huis hebben. Juist in deze tijd van Corona. Onze inzet is om voor alle daklozen op straat onderdak te hebben. Gelukkig is vanwege de lockdown dat nu ook voor even geregeld. Maar als straks de lockdown voorbij is, maar corona nog steeds onder ons, wat dan? Onze motie om te werken aan permanente opvang haalde het niet, op 1 stem na. Dus nu hopen dat de temperatuur laag blijft als de lockdown voorbij is op 19 januari. Want dan blijft de winteropvang gewoon open.

Eerlijke verhuur en verkamering

De raad nam een aantal maatregelen aan om oneerlijke verhuur aan te pakken. Een bekend voorbeeld is dat beleggers een woning kopen, er 3 of meer kamers in maken en dan apart gaan verhuren. Dit tast de leefbaarheid van de wijk aan, en ook de omstandigheden waarin mensen soms komen te wonen. Dan worden het huisjesmelkers. We willen de huurders beter beschermen, maar ook de wijk, die soms enorm last heeft van tijdelijke bewoners die geen bijdrage leveren aan een leefbare buurt (om het maar even diplomatiek uit te drukken).

Kerkklokken met oud&nieuw: het geluid van hoop en verbinding

En één van de laatste onderwerpen op deze raadsavond voor kerst (het was inmiddels middernacht toen we er over gingen stemmen) was een idee van CU-SGP en CDA om op oudejaarsavond de kerkklokken te laten klinken. Hoe mooi zou het zijn, als er geen vuurwerk klinkt, geen vuurpijlen de lucht boven Rotterdam verlichten, dat dan de kerkklokken luiden. Een teken van hoop en verbondenheid in donkere tijden. Letterlijk en figuurlijk. De motie is aangenomen en het is nu aan de kerken om deze mooie kans te grijpen!

Als fractie wensen we iedereen fijne Kerstdagen en een gelukkig, gezond en hoopvol 2021!

 


Een gemeenteraad over kunst, geweld en boeken...

Cultuur

De gemeenteraad sprak deze week over cultuur. Eens per 4 jaar stellen we het cultuurplan vast. Voor die periode wordt voor vele miljoenen aan subsidie verdeeld. Hoeveel? Dat lees je aan het eind van de blog. Subsidie voor grote spelers zoals Doelen, Luxor, Kunsthal, Maritiem Museum, etc., maar ook kleinere spelers zoals RoMeO, A tale of a tub, Frontaal Podium, etc. En ook de Laurenskerk en de Laurenscantorij zitten in het cultuurplan. Cultuur is belangrijk voor de stad en de menselijke verbeelding is geweldig zeker als de Schepper alle eer krijgt. Tegelijk zijn we kritisch over de hoeveelheid Rotterdams belastinggeld dat daarnaartoe gaat. Het gaat in de politiek tenslotte om keuzes maken.

Daarnaast is er (gelukkig) ook veel cultuur in de stad waar de overheid helemaal niet de financier van is. Veel van de culturele en religieuze expressie in kerken is daar een voorbeeld van.

Nu al dat geld is verdeeld is het ook een aanmoediging aan alle Rotterdammers om veel aan cultuur te gaan doen. Kijk ook naar de mogelijkheden die de stad biedt en doe mee. Want als de stad de mogelijkheid biedt, benut die dan ook ten volle en ten goede.

Geweld

Woensdag 25 november was het de internationale dag voor de uitbanning van geweld tegen vrouwen. Een dag later was er in de Rotterdamse raad de bespreking van het onderzoek naar de aanpak van huiselijk geweld. Er valt nog veel te verbeteren, en dat zijn we verplicht aan al die mensen die hier dagelijks mee te maken krijgen. De slachtoffers, maar ook de daders. Zij zijn ook vaak slachtoffer en hebben hulp nodig om de spiraal van geweld te doorbreken. Een aantal punten wil ik noemen die voor ons van belang zijn om de strijd tegen geweld beter te voeren:

  1. Wees als gemeente laagdrempelig nabij en vasthoudend. Dus: Zorg dat de juiste expertise direct via persoonlijk contact beschikbaar is… en laat niet los.
  2. Laat de ervaringsdeskundigen meepraten en meebepalen hoe het beleid vorm krijgt en wordt uitgevoerd.
  3. Bied niet alleen hulp aan de vrouw maar aan het hele gezin: werk systeemgericht.
  4. Help de dader. Hij of zij is vaak zelf slachtoffer geweest en heeft ook hulp nodig om het patroon van geweld te doorbreken.
  5. Laat de systeemwereld, die onherroepelijk komt met financiering en verantwoording, nooit de leefwereld overheersen. Bescherming en goede zorg zijn altijd de hoofdzaak, de rest is belangrijk maar nooit meer dan bijzaak.

Er is gelukkig heel veel energie bij veel partijen om die verbeteringen nu ook echt vorm te geven.

Bieb in de buurt

En dan de centrale bibliotheek. Dit iconisch gebouw begint oud te worden en moet grondig worden aangepakt. Die gaat dus over een paar jaar dicht en moet er een nieuw gebouw komen. De gemeenteraad heeft besloten nu een ontwerpproces in te gaan voor renovatie. We hebben het idee ingebracht om tijdens de verbouwing meer te doen met de bibliotheken in de wijk of in bijvoorbeeld Huizen van de Wijk meer bibliotheek-functies tijdelijk over te nemen. We noemen dat: Bieb in de buurt. Dit gaat meegenomen in het komende verbouwingsproces.

Tenslotte…

Dan even terug naar het budget voor kunst en cultuur. Dat hebben we vastgesteld voor 4 jaar. Kost ons 377 miljoen. Volgende week spreken we over betere opvang van kwetsbare Rotterdammers. Ik ben benieuwd of daar ook geld voor is.

 

 

 

 

 


Koers houden als het stormt

Vorige week was de jaarlijkse begrotingsraad van de gemeenteraad van Rotterdam. Hierin vergaderen we 2 dagen (dinsdag en donderdag) en stellen dan onder andere de begroting van de gemeente Rotterdam vast. De discussie en alle voorstellen die dan worden ingediend (dit keer weer meer dan 100!) hebben veelal geen betrekking op de begroting maar zijn allemaal ideeën die op dat moment voor partijen belangrijk zijn. De bijdragen zijn dan ook vaak wat beschouwender van aard.

In mijn bijdrage begon ik met de bijzondere tijd waarin we deze begroting maken en bespreken. Een onzekere tijd waarin iedere week de omstandigheden wijzigen. Veel onzekerheden, ook voor mensen persoonlijk. Je gezondheid, je werk, je sociale leven.. Waar kun je nog op rekenen en wat mag je hopen? Het is een begroting in tijden van storm. En dan komt het eropaan om – als links en rechts mensen in paniek raken - koers te houden.

Koers houden als het stormt: omzien naar elkaar

Want juist nu zijn we er ons van bewust dat we er samen doorheen moeten en we elkaar zo nodig hebben. Positief aan deze begroting is dat ondanks de grote uitgaven aan de bestrijding van de crisis we juist meer inzetten op bestrijden van armoede. En we zijn als eerste in Nederland gestart met het geven van omscholingsvouchers aan mensen die kwetsbaar zijn op de arbeidsmarkt. En we hebben de zorgkosten met tientallen miljoenen kunnen ophogen zodat we zeker zijn dat mensen die zorg nodig hebben dat in Rotterdam ook zullen blijven ontvangen.

Wat wel een zorgpunt is, is of de dak- en thuislozen nog goed onderdak krijgen, zeker nu de winter er aan komt. Daarom hebben we een voorstel ingediend om de komende weken precies uit te zoeken of er voldoende opvang is voor mensen, overdag en ‘s nachts die geen thuis hebben. Zeker nu we iedereen oproepen om vooral thuis te blijven moeten we wel zorgen dat iedereen een thuis heeft. Deze motie is aangenomen!

Koershouden als het stormt: volle kracht vooruit

In deze tijd waar het financieel ook zwaar is gaan we juist investeren. We hebben zeven stadsprojecten ontworpen die Rotterdam blijvend zullen veranderen: Hofplein/Westblaak, Prins Alexanderplein, Hofbogenpark, Rijnhaven, Maashaven, rivieroeverpark Feyenoord en Schouwburgplein. Daarmee wordt de stad groener, veiliger, gezonder en duurzamer. En het genereert werkgelegenheid en trekt bedrijven en recreatie.

Daarnaast konden in de begroting alle politieke partijen een extra idee inbrengen waar geld voor was gereserveerd. Ons idee betreft een verbetering van de ondersteuning op het gebied van opvoeding en relaties. Veel mensen zijn niet goed in staat om vorm te geven aan een goede stabiele relatie voor hunzelf en hun kinderen. De hulp die de overheid daaraan geeft is naar onze overtuiging een investering die heel veel leed en zorg(kosten) in een later stadium voorkomt. Dit idee is ook opgenomen in de begroting!

Koershouden als het stormt: oog gericht op de horizon

De verleiding is groot om je te verliezen in de zorgen en doelen voor de korte termijn. Maar we moeten verder kijken. Wereldwijd zijn er 17 doelen ontwikkeld voor een betere en duurzamere wereld. De Sustainable Development Goals. We hebben voorgesteld om ons aan te sluiten bij de gemeenten die daar samen aan willen werken: gemeenten4globalgoals. En deze motie is ook aangenomen. We gaan nog meer aan de slag om die lange termijn doelen te halen op het gebied van armoede en werk, gelijkheid, gezondheid, duurzaamheid, etc.

Koershouden als het stormt: terugvallen op vaste grond

In onzekere tijden is het een voorrecht om terug te vallen op zekerheden die al vanouds worden doorgegeven. Bijvoorbeeld in een joods lied dat eeuwen geleden al werd gezongen en in kerken nog steeds wordt gezongen. Nu even niet samen, maar wel in ons hart. Daarmee zingen we ons de crisis uit. In een Nederlandse berijming klinkt die zo:

Ik hoor hoe velen angstig vragen:
‘Wie zal het goede ons doen zien?’
Wil, Here, ons uw licht doen dagen,
toon ons uw godlijk welbehagen,
opdat ik met mijn volk U dien.
Dat zal mij groter vreugde geven,
dan overvloed aan tarw’ en wijn.
Ter ruste kan ik mij begeven,
in vrede slapen, want mijn leven
zal, Heer, bij U geborgen zijn.

Die rust en dat perspectief wens en bid ik de stad toe, alle leden van de raad en de wethouders en de burgemeester. Juist in deze tijd.


Steun voor Blijdorp

Het mooie van politieke debatten is dat het weer aan het denken zet. Twee voorbeelden uit de vergadering van deze week…

Steun voor Blijdorp

Deze week stond de steun aan Blijdorp op de agenda van de gemeenteraad van Rotterdam. Onze iconische dierentuin kwam in gevaar door de corona-crisis. Het college kwam met het voorstel om de dierentuin te steunen met een lening van 10 miljoen euro die ze over 20 jaar terug moeten betalen.

Ik vind het een logisch besluit. Blijdorp hoort bij Rotterdam. Van heinde en verre trekt het mensen. Voor heel veel Rotterdammers en ver daarbuiten is het een belangrijke plek waar jong en oud zich verwonderen over de geweldige natuur. Dus dat we de beurs trekken om te helpen deze crisis door te komen vind ik terecht. Ook dit is een voorbeeld van de investeringen die we doen om als stad samen door de crisis te komen.

En toch

En toch gaat er bij zo’n besluit bij mij ook iets knagen. Het is van een hele andere orde, dus valt voor mij buiten de steunmaatregel van vandaag. Maar is zo’n dierentuin op zo’n manier eigenlijk nog wel van deze tijd? Dieren zijn uit hun natuurlijke omgeving gehaald om tentoongesteld te worden, ter leering ende vermaeck voor ons. Hoe goed de verzorging ook is, hoe mooi de plekken ook worden. Het blijft gevangenschap. Je kan beargumenteren dat juist de dierentuin ons leert om de natuur lief te hebben en dus te beschermen. Maar dat is wel wrang naar de dieren die daarvoor hun leven lang in opsluiting zitten. Zijn daar geen andere manieren voor te verzinnen? Manieren waarbij we ons niet alleen verwonderen over de dieren maar ook over hoe ze in vrijheid hun leven leiden?

Dit was niet de vraag voor vandaag. Wel de vraag voor morgen.

Vuurwerk en corona

We maken ons ook op voor een hele andere discussie. In de raad was er al een voorproefje: vuurwerk! Afgelopen jaar namen we een dapper besluit: geen vuurwerk meer in de stad, alleen drie vuurwerkshows en kleinschalige vuurwerk-activiteiten in de wijken. Maar ook hier gooit Corona roet in het eten. Want vuurwerkshows zijn niet mogelijk op de manier zoals we die deden. En dan helemaal geen feestelijke jaarwisseling met vuurwerk? Enkele partijen willen een uitstel van het verbod. Anderen willen zo snel mogelijk rond de tafel voor alternatieven: corona-proof uiteraard. Dat laatste gaan we doen. Ideeën zijn welkom! Maar wat ons betreft blijven we bij het verbod van vuurwerk in de stad. Ik herinner me nog goed de indringende verhalen van het oogziekenhuis. En de heftige boodschap van de politie: afgelopen jaren was de orde niet meer te handhaven op sommige plekken in Rotterdam. Op dit moment zien we dat de sfeer in het land alleen maar agressiever, explosiever wordt. Dan is de combinatie met vuurwerk een hele gevaarlijke. Daar maak ik me echt zorgen over. Hoe vervelend ook, zeker op zo’n bijzonder moment, we moeten ons blijven beheersen, afstand bewaren. En de politie niet op pad sturen met een onmogelijke opdracht. Laten we creatief de jaarwisseling vieren, maar wel veilig voor iedereen. En zonder al dat vuurwerk hebben de dieren in Blijdorp ook een goede jaarwisseling. Dat dan weer wel.