3,4 Miljard euro
Dat is het bedrag waar de Rotterdamse raad gisteravond laat een besluit over nam. De begroting voor het komende jaar is aangenomen. Daar is 2 dagen over vergaderd. Dat is niet zo gek, want het gaat om veel geld. Bovendien is er in Rotterdam ook een soort traditie om dan over ieder onderwerp voorstellen (moties) in te dienen, dit keer ruim 150 stuks! De behandeling begint met een algemene beschouwing waarin alle partijen hun visie op de stad en de begroting geven, stellen vragen aan het college en dienen de moties in. Daarna geeft het college een eigen beschouwing, beantwoord de gestelde vragen voorziet de ingediende moties van een advies. Daarna is er nog een reactie van de raad en dan wordt er gestemd over de ingediende moties en de begroting als geheel.
Met zoveel onderwerpen en moties zou ik een heel lang verhaal kunnen schrijven. In mijn bijdrage pakte ik er 3 onderwerpen uit die voor ons de kern zijn van de uitdagingen in het komende jaar: zorg, wonen en de energietransitie. Die bijdrage kun je hier bekijken. Wat er vervolgens mee gebeurde lees je hieronder.
Zorg
In de discussie ging het vooral over de vraag: bezuinigt dit college op zorg of juist niet. Je zou denken: lees de stukken en dan weet je het antwoord, maar met zoveel informatie voorhanden is dat niet eenvoudig. Feit is in ieder geval dat de gemeente meer geld gaat uitgeven aan zorg (alleen al in 2019 20 miljoen extra). De oppositie overtuig je niet in zo’n vergadering maar hopelijk gaan we, en dat is veel belangrijker, er wel veel van merken in de stad met positieve energie en oog voor elkaar.
We dienden samen met GroenLinks een motie in om gezondheidsachterstanden terug te dringen als onderdeel van lokale preventie. En we deden een voorstel om de inning van afvalstoffenheffing te verbeteren waardoor mensen minder snel in betalingsproblemen komen. Beide voorstellen werden aangenomen!
Wonen
Met een overspannen woningmarkt staat de betaalbaarheid van woningen onder druk. Het was dus niet zo gek dat er een felle discussie was over de vraag of we genoeg doen voor de mensen die aangewezen zijn op goedkope woningen. De SP bood een poster aan met mensen daarop die in een wijk wonen die op de nominatie staat op gesloopt te worden, Met de oproep niet te slopen en deze mensen niet de stad uit te jagen. Dat raakt me. Want kunnen mensen nog een kant op als ze nu hun woning kwijt raken, en verliezen ze niet alleen hun huis maar ook hun sociale omgeving waar ze soms sterk aan gehecht of afhankelijk van zijn? Aan die uitdaging mogen we niet voorbij gaan. En zeker, we bouwen in de komende 4 jaar mee sociale huurwoningen dan dat we slopen, dus er komt per saldo meer bij. En zeker, ook de mensen die iets duurder willen wonen hebben nu weinig plek en verdienen een goede woonomgeving. We hebben de komende tijd in de raad daar nog indringende discussies over.
Ondertussen maken we ons ook sterk voor nieuwe, alternatieve woonvormen, zoals tiny houses. Daar is veel belangstelling voor maar komt in Rotterdam maar niet van de grond. Ons voorstel spoort het stadsbestuur aan om snel met een pilot te beginnen. En we willen dat de gemeente meer samen met bewoners (stadsmakers) gaat samenwerken om nieuwe woningen te realiseren. Tenslotte deden we samen met de PvdA een voorstel om te bevorderen dat ouderen door kunnen stromen naar meer passende woningen. Deze voorstellen zijn gisteravond alle drie aangenomen.
Energietransitie
Dat we voor een historische opgave staan om onze vervuilende economie te transformeren naar een schonere, duurzamere vorm is voor de meeste mensen wel duidelijk. Nederland, en dus ook Rotterdam heeft zich verbonden met de klimaatdoelstellingen van Parijs en dat betekent een flinke ingreep in ons wonen, werken en leven. Ik denk dat voor de meeste mensen uit de achterban van SGP en ChristenUnie het wel duidelijk kis dat we ook onze levensstijl en onze uitgaven daaraan moeten aanpassen. En misschien ook wel afstand doen van een stukje welvaart die we nu genieten ten kosten van de aarde en de toekomstige generatie. Maar in de politiek geldt soms een andere logica. Burgers (hardwerkende Rotterdammers) laten opdraaien voor de kosten? Onbespreekbaar? Rekening bij de bedrijven? Voor anderen weer een no-go. Dus het rijk moet het betalen. Kortom, de belastingbetaler, en hé, dat is weer die hardwerkende Rotterdammer. En terwijl we in die cirkel zitten verandert er weinig. Dus onze focus is concrete actie, waarbij overheid, bedrijven en burgers samen de schouders er onder zetten. Vandaar ons voorstel met het CDA om meer kansen te bieden aan energiecoöperaties waarbinnen bewoners samen met financiële steun aan de slag gaan. Weer een voorstel dat is aangenomen.
En of het nu over zorg gaat, of wonen, of energietranisitie: de politiek speelt maar een bescheiden rol. We zullen het met elkaar moeten doen en zonder de zegen van God gaat het niet. Hoe gaaf dat je ook dat in de raadszaal van Rotterdam mag zeggen.
Tot slot
En zo waren het lange dagen, best zwaar ook als kleine fractie (probeer maar eens overzicht te houden over 150 voorstellen, en daar ook nog een goede mening over te vormen!). Maar we deden het als team en we kijken dankbaar terug met aangenomen voorstellen, een goedgekeurde begroting en daarmee weer tijd om vooruit te kijken!
Mocht je nog vragen hebben over andere onderwerpen of wil je reageren, mail de fractie op fractie@cusgprotterdam.nl
